|| a smutty poem
about the first days of lovemaking ||
ఆ గదికి గోడలున్నాయని తల్చుకుంటే తప్ప గుర్తుకు రాదు,
నీకేమో కొండకొమ్మున వంగి లోయలో పూలను చూస్తున్నట్టు
ఆమెకేమో పడగవిప్పిన పాముకింద పడక సర్దుకున్నట్టు
తామరతూడు చిదిమితే వేళ్ళ మధ్య నలిగే సుఖం
పక్కదుప్పట్ల పరవళ్ళలో సమసిన శ్వాసలు
పడిగాపుల్లో గునిసి నలిగిన బట్టలకు
అప్పుడిక చీర లుంగీగా మారినా,
షర్టు జాకెట్టయినా సంతోషమే
గెలుపు గీరతో నిల్చున్నప్పుడు
ఛాతీ మీద ఆమె చూపులు గుచ్చే పతకాలు
కిటికీ అద్దం మీద ఊపిరి ఆవిర్లను
తుడిచి చూస్తే, అటేపుండాల్సిన సూర్యుడు
ఇటేపెప్పుడు జారుకున్నాడో తెలీక,
మీ పొద్దెరగని మొహాలూ మీరూను
ఈ వివశ సౌందర్య ప్రపంచమొకటి
ఉందనే తెలీని బైటి లోకం మీద
తెరలు మూసేసి మళ్ళీ
రక్తపు గోడల గుడిలోనూ బెదరని మోహంతో
నువు చేసిన పెను పూజలు
మళ్ళీ రాజుకునే లోపు, విప్పిపరచిన దేహ పటాల
మీద వాలి, తప్పించుకునే పుట్టుమచ్చల్ని వేలి
కొసల వెంటాడుతూ, తగిలిన దెబ్బల మిగిలిన
మచ్చలు చెప్పించుకునే చరిత్రలు వింటూ...
ఏమవుతారో మీ ఇద్దరూ చివరికి ఈ
దేహపాలిత ప్రపంచం మత్తు వొదిలాకా...
చెదిరిన జుట్టులో వడలిన కనకాంబరాల్ని దులుపుకొని ఆమే
కడుపు మడతల వెనుక కప్పెట్టిన ఆకలిని పట్టించుకొని నువ్వూ
గడప దాటాకా, మొద్దుబార్చి కసి తీర్చుకునే కాలంలోకి వెళ్ళాకా....
