ఊరట

—ఆగి
ఆమెకు అడ్డుగా నిలబడి
వాడకం చీర, స్నానం సబ్బు,
జాకెట్ చంకల చెమట చంద్రవంక,
వీటి వెనక లీలగా తారాడే ఆమె సొంత
వాసనను ఊపిరితిత్తుల్లోకి పీల్చుకుని
ధ్యాసలన్నీ ఉఫ్ మని ఆర్పేసి
అంతరావయవాల సజీవ ఉష్ణోగ్రత
చర్మం గూండా తెలిసేట్టూ
అణిచే అనాదరించే వాస్తవం
కమ్మటి కలల రంగుల్లోకి చెదిరేట్టూ,
నీకేసి అదుముకొని...
ఆమె ఎడమ చెవీ, నీ ఎడమ చెవీ
లేదూ నీ కుడి చెవీ, ఆమె కుడి చెవీ
నిశ్శబ్దాన్ని మృదులాస్థి మధ్య మర్దిస్తుంటే
ఊపిరులు మెడ మీది అదృశ్య భారాల్ని ఊదేస్తుంటే
ఎదుట ఉన్నదేదీ కనిపించకుండా
లోపల ఉన్నదేదో వినిపించుకుంటూ
దేవుడు ఇంకో మనిషిని ఇచ్చినందుకూ
ఇచ్చీ ఇంకో మనిషిగానే మిగిల్చినందుకూ
నిట్టూర్పులో ఒకసారి మరణించి
“ఏంట్రా పిచ్చోడా” అని వీపు నిమిరితే తేరుకొని
వాస్తవాన్ని సిగ్గుగా ఏరుకొని
ఒకసారి జన్మించి, మళ్ళీ జీవితంలోకి,
ముద్దిచ్చి
విడిపోయి—

*

Published in Andhra Pradesh Magazine September 2017 edition: