నాలుగేళ్ల క్రితం "సరిహద్దుకిరువైపులా" రాసిన వెంటనే రాయాల్సిన కథ యిది. చివరికి యిపుడు సాధ్యమైంది. కథ పెద్దది కాబట్టి దీన్ని రోజుకో విడతగా ప్రచురిస్తున్నాను. ప్రస్తుత అంచనా ప్రకారం పదకొండు విడతలుగా వస్తుంది. ఈ కథకీ, నా "రంగువెలిసిన రాజుగారిమేడ కథ"కీ కొంత బీరకాయపీచు సంబంధం లాంటిది వుంది. అయినా కూడా ఇది స్వతంత్రంగా నిలబడగలదని నేననుకుంటున్నాను. ఈ కథా రచనలో సంహిత భాగస్వామ్యం యిక్కడ మాటల్లో చెప్పలేనిది. తాను లేకుంటే యీ కథకి అసలో అస్తిత్వమే వుండేది కాదు. కృతజ్ఞత తెలుపుకునేటంత దూరం కాదు కాబట్టి ఆ అవసరం లేదుగానీ, సందర్భోచిత మనిపించి ప్రస్తావిస్తున్నాను. పాఠకులకు కథ చదివేటపుడు ప్రశ్నలేవన్నా వస్తే కథ మొత్తం పూర్తయ్యే దాకా ఆగమని విన్నపం. అప్పటికీ నివృత్తి కాకపోతే అపుడు సమాధానమిస్తాను.
కాల్పనికాలను ఇంత ప్రతిభావంతంగా మలచగలగడం అచ్చెరువొందిస్తోంది..మొదటి రెండు రోజులూ తీరిక దొరకగానే మొట్టమొదట "మిత్రభేదం" చదవాలనుకున్నదాన్నల్లా, మూడో భాగానికే పనులను వెనక్కు నెట్టి, ఇది ముందు- (ఇదే ముందు) చదువుకుంటున్నాను.
ReplyDeleteమీరు ఎంచుకున్న ఇతివృత్తమూ, కథను కొంత కొంతగా విప్పుతూ మాలో ఆసక్తి రేకెత్తిస్తున్న విథానమూ బాగా, బాగా నచ్చాయి.
మంచి రచనలు ఇచ్చే తృప్తి వెలకట్టలేనిది. మాటల్లో చెప్పలేనిది కూడా..కానీ ఈ కాస్త ప్రతిస్పందనా మీకందివ్వకపోతే ఏదో వెలితిగా ఉంది. అప్పుడప్పుడూ, ఇంత కొత్త శక్తిని కేవలం చదవడం ద్వారా పొందుతూ కూడా, దానికి కారణమైన మీకు ఏ కృతజ్ఞతలూ చెప్పుకోకపోవడం తప్పన్న బాధ కూడా కలిగింది :).
పొడి పొడి అక్షరాల్లో పెట్టిన ఈ మాటల ద్వారా మాత్రం నా సంతోషాన్ని తూకమేసే తప్పిదం, స్వతహాగా రచయితలైన మీరెన్నటికీ చెయ్యరన్న నమ్మకంతో....:)
Thank you for the response! It is always welcome.
Delete